Metoda NDT Bobath dla dzieci
– jest to metoda neurofizjologiczna wykorzystywana do rehabilitacji dzieci. Metoda polega na stosowaniu specjalnych technik i wspomagań wpływających na napięcie mięśniowe, ruch dziecka oraz utrzymanie postawy ciała. Celem tych działań jest stymulowanie prawidłowego rozwoju dziecka.
Metodę NDT Bobath stosuje się u dzieci i niemowląt:
- z asymetrią ułożenia ciała;
- z opóźnieniem w rozwoju;
- z obniżonym lub wzmożonym napięciem mięśniowym;
- z kręczem szyi;
- z porażeniem splotu barkowego;
- wady i zniekształcenia stóp;
- z zespołami genetycznymi;
- z wadami postawy;
- z wadami stóp;
- ze skoliozą;
- z problemami neurologicznymi – m. in. dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym i zespołami genetycznymi.
Metoda NDT Bobath dla dorosłych
- jest to postępowanie rozwiązujące problemy badania i leczenia pacjentów z zaburzeniami napięcia mięśniowego, zaburzeniami ruchu i aktywności spowodowanymi uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego, w szczególności po udarze mózgu. Celem tej koncepcji jest optymalizacja wszystkich funkcji życiowych poprzez poprawę kontroli posturalnej i torowanie ruchów selektywnych i regulację napięcia mięśniowego. Terapię możemy prowadzić w domu pacjenta, aby móc przystosować go do funkcjonowania w znanym mu otoczeniu, oraz aby terapeuta miał możliwość udzielania instruktażu postępowania osobom bliskim pacjentowi.
Metodę NDT Bobath dla dorosłych stosujemy:
- w badaniu i terapii pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu;
- w usprawnianiu pacjentów z chorobą Parkinsona;
- w fizjoterapii pacjentów ze stwardnieniem rozsianym.
Neuromobilizacje
– jest to rodzaj terapii manualnej mający na celu poprawę elastyczności i ruchomości obwodowego układu nerwowego, a przez to normalizację jego zakłóconej pobudliwości. Przez takie działanie uzyskuje się zmniejszenie stanu zapalnego, szybsze gojenie i zmniejszenie napięcia podrażnionych tkanek oraz zmniejszenie bólu.
Neuromobilizacje stosuje się:
- w terapii bólu kręgosłupa na wszystkich jego odcinkach;
- przy rwie kulszowej i barkowej ("drętwiejące" ręce, ból promieniujący);
- w zespole cieśni kanału nadgarstka;
- w usprawnianiu po urazach ortopedycznych;
- po operacjach kręgosłupa;
- po udarach mózgu.
Kinesiotaping
– jest to metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu ciała specjalistycznymi plastrami o właściwościach zbliżonych do ludzkiej skóry. Znajduje ona zastosowanie u pacjentów z problemami stawowymi i mięśniowymi jako utrwalenie prowadzonej rehabilitacji.
Metoda PNF
- jest to koncepcja terapii, której główne zasady opierają się na maksymalnym kontakcie z pacjentem poprzez bodźce manualne (odpowiedni chwyt), kontakt werbalny i wizualny. Metoda wykorzystuje opór dawkowany przez terapeutę, trakcję lub kompresję podczas wykonywanych ruchów, impuls pobudzający rozciągnięty mięsień do skurczu lub stymulujący napięty mięsień do intensywniejszej pracy (tzw. stretch). Stosuje się funkcjonalne wzorce ruchowe kończyn, obręczy barkowej i biodrowej, których nauczenie jest podstawą do wdrażania technik terapeutycznych w odpowiednich pozycjach, co w efekcie daje poprawę siły, mobilności i koordynacji mięśniowej, wytrzymałości i zręczności oraz kontroli posturalnej.
Metodę PNF stosujemy:
- w rehabilitacji ortopedycznej;
- w usprawnianiu pacjentów neurologicznych;
- w terapii zaburzeń równowagi i koordynacji mięśniowej;
- w terapii wad postawy.
Terapia manualna wg szkoły niemieckiej
- zajmuje się badaniem i leczeniem zaburzeń czynności różnych struktur układu ruchu – stawów obwodowych, stawów kręgosłupa, tkanek miękkich. W wyniku prowokacji określonych tkanek bezpośrednio w badaniu odnajduje się zburzone struktury oraz przyczyny dolegliwości. Leczenie za pomocą terapii manualnej przywraca fizjologiczną równowagę pomiędzy stawami, mięśniami i strukturami nerwowymi. Podczas terapii fizjoterapeuta stosuje odpowiednie techniki mobilizacji struktur unieruchomionych lub bolesnych. Celem wykonywanych przez pacjenta, indywidualnie dobranych ćwiczeń fizycznych jest wzmocnienie mięśni i podtrzymanie efektów terapii.
Terapię manualną w naszym Gabinecie stosujemy najczęściej w przypadku dolegliwości bólowych wszystkich odcinków kręgosłupa, przy rwie kulszowej i barkowej. Ten rodzaj terapii wykorzystujemy przy ograniczeniach ruchomości w stawach (również w stawach kręgosłupa), zespołach przeciążeniowych i dysfunkcjach mięśni i ścięgien.
Fizjoterapia geriatryczna
Postępujące zmniejszenie się rezerw czynnościowych ustroju wskutek starzenia się prowadzi do obniżenia wydolności ustroju, upośledza regenerację, utrudnia adaptację do zmian środowiskowych i prowadzi do pogarszania się sprawności pacjenta geriatrycznego. Istotnym celem jest utrzymanie i wzmocnienie sprawności funkcjonalnej pozwalającej na zachowanie samodzielności we własnym środowisku, a tym samym poprawę jakości życia.
Fizjoterapia pacjenta w wieku podeszłym obejmuje ocenę stanu funkcjonalnego i wdrożenie postepowania usprawniającego. Szczególna uwagę zwracamy na:
- ocenę zagrożenia upadkiem
- ocenę hipotonii ortostatycznej
- ocenę równowagi i chodu, deficytów ruchowych
- planowanie szczegółowego przebiegu procesu fizjoterapii w danej jednostce chorobowej, dysfunkcji lub zaburzeniu czynnościowym
- zalecanie pacjentom odpowiedniego zaopatrzenia ortopedycznego (nauka korzystania ze sprzętu medycznego i wyrobów medycznych; instruktaż obsługi sprzętu) i środków pomocniczych
- zlecanie programów postępowania fizjoterapeutycznego w celu podtrzymania i utrwalenia efektów tego postępowania oraz zapobiegania niepełnosprawności